HABERLER

YÖNTEM Türk Gıda Kodeksi Siyah Çay Tebliği’ne göre çayın kuru maddesinde bulunan kafein miktarı (g/g, %):

Siyah çayda en az: 1,6

Süzen poşette en az: 1,6 olmalıdır.

Üretilmiş olan çayın bu kriterlere uyup uymadığının analizi HPLC metodu ile yapılır.


HPLC metodunun prensibi; Magnezyum oksitli ortamda 90°C sıcaklıktaki su ile deney numunesinden kafeinin  ekstraksiyonu, süzülmesi ve bir UV dedektörün kullanıldığı HPLC tekniği ile kafeinin tayininin yapılması şeklindedir. Makale'nin

YÖNTEM Bu analiz ile yağlardaki peroksit miktarı bulunarak, yağların bozulmuşluğu hakkında fikir edinilir.  Yağlarda bulunan aktif oksijen miktarının ölçüsü peroksit sayısıdır. Peroksit sayısı, 1g yağdaki aktif oksijenin mikrogram olarak miktarıdır.   Peroksitler yağın oksidasyonu sırasında ortaya çıkan bileşiklerdir.Peroksit sayısıyla yağın bozulmuşluk düzeyi arasında pozitif bir ilişki olması bunun sonucudur.   Peroksit değeri belli bir oksidasyon düzeyinden sonra azalabilir, bunun nedeni de peroksitlerin ikincil oksidasyon ürünlerine dönüşmesidir.   Yöntemin esası, potasyum iyodürün yağdaki peroksit oksijeni ile okside olarak iyodun serbest hale geçmesi ve bu serbest haldeki iyodun da tiyosülfat ile titre edilerek miktarının bulunmasıdır.   Deneyin yapılışı:   1 gr yağ tartılır. Makale'nin

MAKALE Kaynak Sularında Parametreler:   Fiziksel:   Renk (Pt/Co): 5 birim          Bulanıklık (SiO2 veya Jackson birimi): 2 birim   Kimyasal:   Klorür: 40mg/L                   Sülfat: 40 mg/L Kalsiyum: 100 mg/L            Magnezyum: 30 mg/L Sodyum: 30 mg/L                Potasyum: 10 mg/L Aluminyum: 0,05 mg/L         pH: (6-8) ± 0. Makale'nin

MAKALE İnsani Tüketim Amaçlı Sular Yönetmeliği kapsamında çalışılan parametreler
  İçme-Kullanma Suları için:
Escherichia coli (E.coli)                                TS EN ISO 9308-1 Enterokok (Fekal streptokok)                       TS EN ISO 7899-2
Koliform bakteri                                          TS EN ISO 9308-1

İçme suları için (imlahanede):   Escherichia coli (E. Makale'nin

YÖNTEM Legionella; doğada çeşitli su kaynaklarında, içme ve kullanma sularında, havuz sularında, özellikle kapalı devre su ve buna bağlı klimatizasyon sistemlerinde bulunabilen, “lejiyoner hastalığı-atipik pnömoni”, “pontiac ateşi “ hastalıklarına yol açan, oksijenli ortamda yaşayan, gram negatif, çubuk şeklinde bakterilerdir.

Legionella'nın insanlara bulaşması, genellikle hava yolu ile gerçekleşir ve "Lejyoner Hastalığı" denilen, soğuk algınlığı ateş ve öksürükle başlayan, bazen göğüs ve karın ağrılarına, mide bulantısına, ishal ve hafıza bulanıklığına neden olan hastalık meydana gelir. Eğer hastalık doğru tedavi edilmezse, ölümcül olabilir.

Pontiac ateşi ise yüksek ateş, başağrısı, kuru öksürük ve kas ağrıları ile kendini gösterdiğinden çoğunlukla gribal vakalar ile karıştırılmaktadır. Makale'nin

YÖNTEM Bu grupta yer alan bakterilerin genel tanımı; Gram pozitif, spor oluşturmayan, katalaz negatif, sitokroma sahip olmayan, aerobik olmayan ama aerotolerant, asidi tolere edebilen, kuvvetli fermentatif olup şeker fermentasyonu sırasında başlıca son ürün olarak laktik asit üreten kok veya çubuk şeklinde bakterilerdir.
Laktik asit bakterileri genellikle besin içeriği bakımından zengin olan ortamlarda, örneğin süt, et ve sebzelerde bulunmaktadırlar.

Bu bakterilere örnek olarak, Lactobacillus, Leuconostoc, Pediococcus,
Streptococcus ve Lactococcus cinsi bakteriler verilebilir. Bu bakterilerin
ortak özelliği laktozdan laktik asit fermentasyonu sonucu, laktik asit
oluşturmalarıdır.

Analizi yapılacak gıda numunesinden
yeterli miktarda örnek, aseptik koşullarda alınır ve laboratuvara getirilir. Makale'nin

MAKALE Fermente gıdalar, çeşitli bakteri ve mantar türlerinin, fermentasyon adı veirlen tepkimeleri gerçekleştirmesi yardımıyla üretilen gıdalardır. Bu gıdalar genellikle geleneksel tabir edilen gıdaların üretiminde rol oynarlar. Geçmişten günümüze kadar gelmiş ev tipi gıda üretiminin büyük kısmını oluşturan geleneksel gıdalar, zaman içerisinde teknolojinin gelişimi ile birlikte, fabrikasyon üretimi de yapılarak tüketilebilir hale gelmiştir.

Gıdaların fermentasyon ile üretiminde küfler, mayalar ve laktik asit bakterileri başlıca rolü oynamaktadır. Bu bakterilere yararlı bakteriler de denilebilir. Fermentasyon, halk arasında mayalanma olarak da bilinir.

Fermentasyon veya mayalanma mikroorganizmaların şekerli maddelere (karbonhidratlara) tesiri ile meydana gelen biyokimyasal bir olaydır. Makale'nin

MAKALE Pastırma, tamamıyla Türklerin buluşu olan ve kendine özgü bir et konservesidir. Orta çağlarda Asya bozkırlarından Avrupa’ya göç eden Türkler o zamandan beri kurutulmuş et tüketmektedirler. Türklerin 12. yüzyılın başlarında pastırma yaptıkları tarihi belgelere geçmiştir. Bugün başta Kayseri olmak üzere, çeşitli illerimizde pastırma üretimi yapılmaktadır.

Pastırmanın genel özellikleri: Pastırma yapımında sağlıklı büyükbaş hayvan eti kullanılmalı Etler;

•Toksikolojik yönden negatif olmalı,

• Rutubet ve yağ oranı en fazla %40,

• Tuz oranı en fazla %6,

• pH en fazla 6. Makale'nin

YÖNTEM Et, tuz ve kırmızı biberin birbirine karıştırılarak, sarımsak ve çemenle bastırılıp güneş veya iste kurutulmasıyla meydana gelen bir çeşit et yiyeceği olan pastırma, çok eski bir Türk yemeği ve et konservesidir.

Büyük baş hayvan (sığır ve manda) karkaslarının belirli bölgelerinden çıkarılan etlerin tuzlanması, yıkanması, kurutulması ve çemenlenmesi ile elde edilen salamura et ürünüdür.

Üretimde olgunlaşmış, orta yağlı, 3-7 yaşlı sağlıklı sığır ve manda etleri kullanılır. Ayrıca hindi ve balık etlerinden de pastırma yapılabilir.

Başlıca pastırma üretim merkezleri; Kayseri, Sivas, Kars, Kastamonu, Ankara ve İstanbul’dur. Makale'nin

MAKALE Duyusal Muayene

Etin Rengi:
Soluk, hafif kırmızı ve koyu kırmızı arasında değişebilir. Etin rengi, hayvan türüne göre farklılık gösterebileceği gibi, aynı türe ait hayvanlarda da verilen yeme, hayvanın dişiliğine, erkekliğine, yaşına göre de farklı olabilir. Etin rengi, hemoglobin miktarına bağlıdır.

Kasaplık hayvanların etleri, süt emdikleri devrede az çok beyaz soluk kırmızı renktedir.

Sütle beslenen danaların etleri, hemen hemen altıncı aya kadar beyaz renkte görünürler, bunların yağları da çok beyazdır.

Genç ineklerin ve öküzlerin etleri açık kırmızı renktedir.

Boğaların etleri ise, hemoglobinin fazlalığı dolayısıyla koyu kırmızıdır. Makale'nin

MAKALE Ekmek hamuru hazırlarken yapının temelini oluşturan maddeler un, su, maya ve tuzdur. Çeşit ekmek yapımında kullanılan ayçiçeği, keten tohumu, haşhaş vb. maddelerde çeşit ekmek için temel bileşen olarak kullanılmaktadır.

Ana Bileşenler:
Un

Buğday, arpa, yulaf vb. hububatın çeşitli yöntemlerle öğütülmesi sonucu elde edilmiş tozlarına un denir. Yarı işlenmiş bir gıdadır.

Undaki ana bileşenler: Gluten, nişasta, selülozik içerik, şeker (karbonhidrat), yağ ve sudur.

Ekmekçilikte kullanılan hububat çeşitli olmasına karşılık aksi belirtilmedikçe un diye bahsedilen buğday unudur.

Genellikle elde edilmek istenilen unun kullanım amacına göre farklı nitelikteki buğdaylar belirli oranlarda karıştırılarak buğday paçalı elde edilir. Katkı maddeli ekmeklik unlar, katkı maddelerinin standart unlara katılmasıyla elde edilir. Makale'nin

YÖNTEM Kuru Madde Analizi:

Kuru madde sütün yalnız bileşim zenginliğini belirtmesi bakımından değil, aynı zamanda az değişken bir madde olması nedeniyle, süte katılması her zaman söz konusu olan suyun ayırt edilmesine yardımcı olan yağsız kuru maddenin ( % kuru madde - % yağ = % yağsız kuru madde) bulunması bakımından önemlidir.

Gerekli Malzemeler: 7 – 8 cm. çapında 1 – 2 cm. yüksekliğinde, dibi düz, porselen, cam, alüminyum, nikel veya paslanmaz çelikten yapılmış kuru madde kapları; etüv 98 – 100 °C; terazi; desikatör

Analizin Yapılışı:

Kuru madde kapları 100 °C lik etüvde 1 saat tutulduktan sonra desikatörde 30 dakika soğutulup, tartılır.

İçine yaklaşık 5 ml kadar süt numunesi ilave edilip, tekrar tartılır. Makale'nin